al op de helft....
Blijf op de hoogte en volg Anouk
24 Maart 2016 | Zuid-Afrika, Viljoenskroon
Vandaag hebben we nog wat punten met Chris besproken. Zo vonden we het raar dat we een enkele keer ergens een verdwaalde tandenborstel hadden zien liggen maar ze nog nooit gebruikt zagen worden. Maandag werden de caremothers bij chris geroepen met o.a. de opmerking dat de kinderen 3 kwartier aan tafel zitten voordat ze eten krijgen. Zo zielig.. Maar vandaag was dit nog niks veranderd dus dat hebben we gelijk even gezegd. Chris was erg boos en de caremothers moesten weer op het matje komen. Daarna praatten ze helemaaaaaal niet meer tegen ons..
Oja, we worden elke dag nagefloten, aangekeken en soms zelfs uitgelachen als we over straat lopen maar wat me nog het meest verbaast heeft is dat we elke langs het politiebureau op lopen en dat we zelfs door agenten vanuit de politieauto na worden gefloten en geroepen. Dat kun je je toch niet voorstellen..
~ 16 maart ~
Vandaag ging ik samen met nine mee op huisbezoek bij patiënten, met de verpleegster van de hospice . We vertrokken naar een deel dat niet bij Rammulotsi hoort maar wat ook een (heel klein) sloppenwijkje is.Het is bizar om aan te komen op een stuk land waar dan een aantal verdwaalde huisjes staan. De mensen hebben echt niks, het lijkt wel of je gewoon terug in de tijd gaat. Alles is zo armoedig en beholpen. Ook wel weer heel mooi om te zien hoe ze overal een eigen constructie voor hebben bedacht. Maar vooral het idee dat patiënt die we op gaan zoeken, en veel andere hier, zo ziek is en in deze omstandigheden moet leven is erg vervelend. Er stonden ongeveer 8 huisjes ofzo. We stopte bij een huis waar 2 kinderen rondliepen een meisje van ongeveer 17 (ZWANGER!!) in een stoel zat een heeele magere man en er liep een moeder rond. Het is niet te beschrijven hoe de mensen leven. De man was echt vel over bot en liep heel moeilijk. Een gevolg van hiv is dat je erg koude en pijnlijke voeten hebt en daar had deze man ook last van. Hij had sloffen en sokken aan om ze een beetje warm te houden. Dudu (de verpleegster) vertaalde elke keer waar ze over praatte met de man. Ook sprak ze tegen het zwangere meisje. Zij keek zo zielig dat ik misschien nog wel meer buikpijn kreeg van het zien van haar, zittend op een steen met een dikke buik, dan van die ontzettend dunne man.. Ze keek zo ongelukkig. Ik had niet het idee dat ze voor deze zwangerschap gekozen had. En ik vroeg me gelijk af of er iets gebeurd was dat niet oke is.. Dat kan vergezocht zijn maar zo gaan die dingen hier..
We luisterde naar wat DuDu tegen de man vertelde, zij vertaald dit namelijk naar ons toe. Het is goed om te weten dat de man oud kan worden als hij zijn medicijnen goed gaat innemen. Maar elke keer komt hij niet opdagen bij de afspraken voor een behandeling waardoor hij zich niet beter gaat voelen.
Nadat DuDu de man een flinke peptalk gegeven had en wij hem en het zwangere meisje het allerbeste wenste vertrokken we weer. Dit keer naar een huis in de Rammulotsi. Dudu vertelde ons in de auto al dat de vrouw (ongeveer 50 jaar) waar we nu naartoe gingen ook psychische problemen had. Toen we haar huis binnen liepen lag ze op haar bed (Zie foto). Daar werd ze gelijk vanaf geroepen, ‘you’re lazy, come on’. De vrouw rolde hoestend en met veel moeite haar bed uit en liep met ons mee naar buiten. Wij moesten in de kamer een stoel pakken en deze mee naar buiten nemen. Na het optillen van deze stoelen wilde ik echt niks meer aanraken met die smerige handen. Gadver, die stoelen plakte en het was daar zo vies. Toen we buiten zaten te luisteren naar wat dudu vertelde zat er ook een meisje (zo’n 16 jaar oud) op een stoel iets verderop op een stoel. Ze zat afwezig op haar stoel heen en weer te wiebelen, alsof ze in trans was. Dudu wees naar haar en vertelde dat ook zij psychische problemen had. Als dudu haar riep leek het net alsof ze ons niet hoorde en reageerde dus ook niet. Ondertussen draaide de vrouw, waarvoor we kwamen, een sigaret van een stuk krant en wat tabak. Ze haalde een doosje lucifers uit haar kapotte jurk en stak het ding aan. En maar hoesten…. Toen die arme vrouw zichzelf eenmaal op een muurtje van nog geen halve meter hoog had geparkeerd moest ze van dudu haar medicijnen gaan halen. Ze kwam echt niet overeind.. Zo zielig. Uiteindelijk kreeg dudu de tas met medicijnen waar zo'n 4 pakketjes condooms uitkwamen.. daarop volgde echt een smerig lachje van dat kreupele vrouwtje. Tja, dat dus.
Toen we in de auto zaten om terug te gaan vroeg ik aan Dudu wat er met het meisje aan de hand was. Ze zijn daar hier niet zo open over maar toen ik doorvroeg ,om achter de oorzaak te komen, vertelde dudu dat het meisje vroeger mishandelt was door haar vader en mogelijk ook misbruikt. In elk geval werd er slecht voor haar gezorgd en kreeg ze niet wat ze nodig had. Verschrikkelijk om te horen. Uiteindelijk zijn de ouders uit elkaar gegaan en dat zal voor haar een hele opluchting zijn geweest, al was het schijnbaar al te laat. Er zijn zoveel nare dingen met het meisje gebeurd dat ze er nu zo aan toe is..
zoals ik in mijn vorige blog schreef was de broer van de verpleegster (Dudu) overleden. Toen ik dudu aansprak om mijn medeleven te tonen vertelde dudu dat haar broer vermoord is. Hij is ontvoerd en een week kwijt geweest, toen hij uiteindelijk gevonden werd was hij dood. Ze weten niet wat er is gebeurd, wie het heeft gedaan of wat de reden is geweest. Dus eigenlijk weten ze helemaal niks. Een raar idee dat dat zo dichtbij gebeurd is.. En dat ze daar hier zo luchtig over doen.
~ 18 maart ~
Vanochtend naar stage geweest. Leuk gehad, en de caremothers praten weer wat meer nu. smiddags gingen we terug om te beginnen met het witten van de muur, we zagen toen ook dat de kinderen op vrijdag (normaal zijn we vrijdagmiddag vrij) een zak rijst mee naar huis krijgen!!! goed om te zien. S'avonds gingen we opstap met wat jongens die we hebben leren kennen via Lynette. Weeeeer een top avond én ik heb de sokkie sokkie geleerd. Het is een snelle, tenminste niet zo’n oubollige, vaste dans die ze hier allemaal dansen. In de club heb je een aparte ruimte waar ze sokkie sokkie dansen. Een man vroeg mij ten dans en hij heeft het me geleerd. Echt zoooo leuk! Alle stelletjes dansen dat hier maar ook gewoon vrienden. Heel leuk! Bas zal er ook aan moeten geloven als ik thuis ben hahah.
~ 19 maart ~
Vanochtend werd ik, om half 8, al zo brak als een tientje wakker. Klaar wakker, terwijl ik pas 3 uur geslapen had.. Ik heb echt nooit een kater, maar jawel hoor vandaag gaan we naar het waterpark en ik heb een kater.. Rond een uur of 10 kwam Sheldon de eerste helft halen. We paste niet allemaal in de auto dus moest hij op en neer (half uur heen, half uur terug). Rond 11 uur kwam hij mij en de overige meiden halen. met de auto volgeladen richting het waterpark. Echt fijn al die gaten in de weg als je met een kater en met z'n 4e op de achterbank zit van een klein autotje.. Eenmaal aangekomen bleken ze hier een ander beeld bij ‘waterpark’ te hebben dan wij. Het waren 2 zwembaden en 2 glijbanen. Heel leuk ook, daar niet van.. Hebben heerlijk liggen bakken. En wat ik ook zo leuk vond was dat overal stonden barbecues die je kon gebruiken, gezellig.
Op het park waren ook dieren. Dus daar zijn we ook nog even langs geweest. Er waren o.a. leeuwen en tijgers, prachtige beesten. Op de terugweg liepen er gewoon apen langs de weg, en wij kijken er niet eens meer van op..
~ 21 maart ~
Vanochtend ging om 7 uur weer de wekker. Sinds ik hier ben heb nog niet zo lekker geslapen als vannacht. Ik kom mn bed echt niet uitkomen maar na veel geklaag en gezeur had ik me eindelijk in m’n kleren gehesen. Toen we naar beneden liepen om te gaan ontbijten hoorde we dat we vrij waren. HOE DAN?! Het is vandaag de dag van de mensenrechten dus iedereen is vrij. Hadden ze dat niet even eerder kunnen zeggen.. Nu was ik al klaar wakker dus slapen lukte niet meer, maar heerlijk om vandaag lekker niks te doen, extra dagje weekend!!! Dus de hele dag lekker niks gedaan en in de zon gelegen, heeeeerlijk!
Savonds hebben we lekker met z’n alle een filmpje gekeken, gezellig!
~ 22 maart ~
Vandaag al op de helft, wat vliegt de tijd!!!!!!
~ 23 maart ~
Vandaag weer lekker met de kinderen geknuffeld en gespeeld. Heerlijk baantje eigenlijk. Veel meer dan spelen, knuffelen en schoonmaken doen we op stage niet. Ondertussen zijn we wel met vele projectjes bezig als het vervangen en aanschaffen van spullen, een plan maken voor het verbeteren van het leven van sommige gezinnen door ze iets aan te bieden waar ze wat mee kunnen, kleding in te slaan voor kinderen en het maken van een muurschildering zodat ze ons nooit meer kunnen vergeten haha.
Zelf ben ik steeds meer aan het inburgeren. Ik was het beddengoed, net als een afrikaanse vrouw, met de hand en beetje zeep in de badkuip en heb zelfs een kind op mijn rug gebonden rondgelopen.. moet niet gekker worden. Ondanks het schoonmaken van alle spullen , wat heeel hard nodig is, geniet ik echt elke dag van en met de lieve kindertjes. Helaas denk ik ook heel vaak aan het weer naar huis moeten, ik kan en wil me gewoon niet voorstellen dat ik die kinderen maar ook lynette en anna etc nooit meer ga zien. Elke keer als we zulke dingen uitspreken naar elkaar, met de meiden onderling. Dan wordt er heel hard door iemand: ssssssssst geroepen. We willen er gewoon niet aan denken, maar helaas gaat die tijd wel komen. Tot die tijd geniet ik echt van iedere seconden want wauw wat een ervaring. Je zult het niet geloven maar s’avonds zoek ik het hele internet af naar gave reizen die ik ooit nog wil gaan maken. Wanneer en van welk geld is nog een raadsel maarja, we dromen maar lekker verder.
S’avonds zijn we lekker even naar de kroeg in het dorp geweest met de jongens. We hebben wat drankjes gedronken maar het ook niet al te laat gemaakt want morgen moeten we weer vroeg op voor stage.
-
24 Maart 2016 - 17:11
Nico En Anja:
Hey lieve Anouk,
Wat fijn dat de tijd zo vliegt ! Dan heb je het goed naar de zin..zo is dat !
Je maakt heeeeele leuke dingen mee maar ook zeker minder mooie dingen. Maar doe je best en accepteer wat je toch niet kunt veranderen...
Goeie spreuk..overigens..Hahaha....
We lezen met heel veel plezier je blog..het is of je tegenover ons zit..zo echt Anouk-verhalen. En wat een mooie foto's.. kiend op de rug...hahaha...
Marlon en Moniek laten vaak alle foto's zien die jij ze stuurt en vaak lezen we je blog en dat hebben hun dan in geuren en kleuren vol trots aan ons verteld. Mooi is dat !
Geniet en we spreken je weer snel...
Lieve groetjes van Nico en van mij XXX
-
28 Maart 2016 - 14:03
Marlon:
Hoi Anouk go zelfs ik vind dat de tijd vliegt gek hè, maar je maakt daar echt veel mee en ik zie jou en Bas al de sokkie sokkie dansen ik wil het zien wa nou doe nog maar effe genieten en knuffel jou grote kleine vriend ook maar flink van ons nou Anouk gr papa en mama xxxxxxxxxxxx we houden van jou -
28 Maart 2016 - 14:24
Mama:
hee meisje wat zijn we toch enorm trots op wat jij allemaal aan het doen bent echt zo stoer en zo ver weg. maar geweldige verhalen en ervaringen geweldig mooi. en die kinderen wat zullen die gelukkig zijn dat jullie daar zijn geweldig . nu telt het echt af voor jullie geniet er nog lekker van en tot over iets meer als een maandje dikke knuffel van papa mama Luc en bowie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley