nog maar 3 weekjes hier.. :(

~8 april~
Vanochtend gingen we met de taxi de kinderen ophalen bij de 'taxihaltes' in Rammulotsi. Chris haalde ons om 8 uur op en bracht ons naar de busjes (het zijn er altijd 2). We werden bij een halte afgezet door chris, zodat we in konden stappen en de route verder met de taxi af zouden kunnen leggen. Ik had geluk want ik zat in het busje van Onalenna én Katleho!! Na een aantal kindjes opgehaald te hebben zag ik Onalenna met z'n moeder langs de weg staan!!! Vrolijk als altijd! De deur ging open en z'n moeder riep enthousiast: hiiiiiii Anoukoeee!!!! Daarop volgend zei ze iets in hun eigen taal tegen een caremother (die ook in het taxibusje zat). Ik hoorde m’n naam dus ,nadat ik Onalenna plat geknuffeld had en we samen z'n moeder uit hadden gezwaaid, vroeg ik aan de caremother wat Onalenna's moeder tegen haar zei. Ze vertelde: Ze zei me dat Onalenna vaak over Anouk praat en dat hij haar mammie noemt! Smelt smelt!!! Wat een lieverd!

Wat later stapte Katleho in, zo leuk om ze op te halen!!!
Verder hebben we de kinderen vandaag niet heeeel veel gezien want we zijn vooral bezig geweest in de slaapkamer. Ik ben verder gegaan aan de muurschildering (zie foto) en we hebben nieuwe verjaardagskalenders gemaakt. Verder hebben we alle spullen die we gister gekocht hadden uitgestald en gefotografeerd (zie foto's). We hebben de caremothers geroepen en alles laten zien. Ze waren zo dankbaar! Helaas weten we nooit of dat gemeend is.. Want het is al vaker voorgekomen dat ze spullen mee naar huis hebben genomen van de hospice (zo hebben we gehoord). Wij waren in ieder geval heeeel blij om dit te kunnen doen, en door zoveel lieve giften van iedereen hebben we nu nog zo'n €450,- over om spullen voor te kopen! Dus daar moeten we nog voor op pad!

S ‘avonds hadden we een leuke avond met onze vrienden hier! We hadden afgesproken bij Heino thuis en zouden daar pannenkoeken bakken voor iedereen!! Hmmmm! Daarna besloten we nog lekker op stap te gaan en t was weer gezellig. En natuurlijk ook weer sokkie sokkie gedanst haha.

~9 april~
Lekker een beetje uitgeslapen en lekker ontbeten. Verder vooral aan school gewerkt en rustig aan gedaan. s ’middags eindelijk, na 4 weken, het pakketje dat m’n ouders en luc op hadden gestuurd naar hier opgehaald. Wat een leuk pakket. Veel leuke spulletjes voor de kinderen en leuke tijdschriftjes, spelletjes en lekkere dingen voor mij!
S ‘avonds bedachten we ineens om te gaan barbecueën (braaien). Dat hoor je hier gewoon gedaan t hebben. We nodigde vrienden uit, deden boodschappen en voor we het wisten stond de tuin vol met mensen, om het vuur heen, krekeltjes op de achtergrond, Afrikaans muziekje, lekker weer en goed eten! GENIETEN!!

~10 april~
Vandaag lekker in de zon gelegen, jeeeeej na wat slechte dagen kan het weer!! Rond 2 uur kwamen Nine, Carolien (moeder van Nine) en Inge( vriendin van Nine's moeder) terug van hun rondreis door Zuid-Afrika! We hebben natuurlijk de rest van de middag geluisterd naar alle gave verhalen die ze te vertellen hadden en later naar wat Lynette allemaal te vertellen had over het land etc.

~11 april~
Vandaag al 2 maanden hier, en nog maar 3 weken te gaan :(
Vanochtend gingen we met inge en carolien nog even langs de scholen van de stichting want daar waren ze nog niet geweest. Daarna hadden we gepland staan om naar de leeuwenfarm te gaan, gaaaaaf!

Eenmaal aangekomen bij de boerderij lagen er naast de poort al 2 mannetjes en 6 vrouwtjes. Waauw die manen! Niet normaal en van een metertje afstand (achter stroomdraden). De eigenaresse verwelkomde ons en vertelde onder andere dat de farm nu ongeveer 15 jaar bestaat en dat ze begonnen zijn omdat het aantal leeuwen aanzienlijk verminderde en ze uitsterven wilde voorkomen. Ze leveren aan onder andere Dubai, Zambia, Zimbabwe en verschillende landen in Amerika uit. we gingen op pad met de (open) safarijeep. We reden langs de verblijven van de beesten. In het eerste verblijf 5 enorme mannetjes, zo moooi!! Daarna reden we verder naar een ander verblijf en daar gingen we in met de jeep! We reden tussen de leeuwen. Op nog geen 3 meter afstand lagen er zo'n 7 in het lange gras. Hierna reden we een ander verblijf in. Dit keer kwam de eigenaresse achterin de jeep zitten en liet ze iemand anders rijden. Ze had een soort zweep bij zich. Deze leeuwen zijn nog erg speels dus er bestaat een kans dat ze gaan 'jagen' op de jeep. Als dat gebeurd gebruikt ze de zweep om ze op afstand te houden. Dit was niet nodig, maar ze waren wel heel dichtbij. Ze waren erg rustig, leeuwen schijnen ook zo'n 20 uur per dag te slapen. Maar ook als ze slapen zijn ze op hun hoede en kunnen ze zo opspringen om een duif ofzo te pakken. Ze vertelde ook dat ze zo'n 4 meter hoog kunnen springen en dat was ook te zien aan de palmbomen in t verblijf, deze waren tot heeel hoog kapot gekrabd. Ze vertelde ook dat t ooit was gebeurd dat een leeuw in een boom was geklommen en via de takken ervan uit het verblijf was ontsnapt. Staat er ineens een leeuw voor je huis...

Naast leeuwen hebben ze ook cheeta’s , struisvogels (voolstruis), waterbokken, kudu’s, springbokken en rode bokken. Ook daar gingen we een kijkje nemen. Bij de cheeta mochten we in tweetallen het verblijf in. De eigenaresse had hem een tuigje aangedaan met daaraan een riem zodat ze de controle had. Hij ging erbij liggen en spinde. We mochten hem aaien en (ja ik geloof zelf niet dat ik het deed) aan je hand laten likken. Zo bijzonder!
Nu gingen we naar de welpjes, daar kwamen we voor want deze mag je vasthouden. Maar helaas toen we aan kwamen rijden vertelde de man dat ze te speels zijn geworden en dus bijten.. Ze zijn nu allemaal ongeveer 3 maanden en dat is net iets te oud en te groot. Wat een domper.. We baalde er wel van want als we een maandje eerder waren gegaan had t wel gekund.. Maar we mogen niet klagen wat het was ontzettend gaaf om gezien te hebben allemaal! Wel hebben we een lynx vastgehouden.

Toen we terugkwamen bij ons huis was het, voor de moeder van Nine en voor Inge, alweer tijd om richting het vliegveld te gaan. Hun reis zit erop.. We hebben het, de dagen dat ze hier waren, heel leuk met ze gehad!


~12 april~
Vandaag hadden we tijdens onze pauze een gesprek over verkrachtingen van kinderen (uit de sloppenwijk Rammulotsi)...We wisten dat het gebeurd maar verder wisten we er niet heel veel over. We wisten dat het hard aan zou komen, want het zijn geen leuke dingen om te horen, maar we wilde er meer van weten. Lynette vertelde het ons, ze riep haar huishoudsters (wonen in Rammulotsi) erbij en die vertelde ook verhalen.
Waarschijnlijk zullen zo'n beetje alle kindjes van de hospice (dus kun je nagaan hoeveel in heeeeel Rammulotsi) verkracht zijn.. Ook daardoor is het lastig om te zeggen dat een kindje niet hiv positief is. Het kan zo zijn dat het zo is, maar wanneer hij/zij verkracht wordt.. Is de kans groot dat hij/zij het wel heeft. Het gebeurd hier en niemand doet er wat tegen. Vaak gebeurd het binnen een familie, meestal zijn het ooms die de kinderen verkrachten maar soms ook vader, stiefvaders of opa's etc. Maar omdat de mannen in de familie vaak voor inkomsten zorgen binnen het gezin wordt het stilgehouden. Moeder zijn bang dat er anders geen eten meer gaat zijn voor haar en haar gezin. Het wordt gewoon stilgehouden, hoe dan?!
Zelfs als ze naar de politie gaan wordt er niks tegen gedaan en als ze dat dan wel eens een keer doen zit de dader hooguit een weekje vast. Grrrrr wat maakt me dat boos zeg. Vrouwen en kinderen zijn hier gewoon helemaal niks waard.. Mannen kunnen doen wat ze willen. De vrouw moet seks hebben met ze wanneer zij willen, ze kunnen vrouwen en kinderen hier zomaar slaan, ze kunnen gewoon zoveel vrouwen hebben als ze willen. Alles gebeurd maar gewoon en NIEMAND die er iets tegen doet of kan doen. Het ergste vind ik nog dat al die lieve onschuldige kindjes die nu op de hospice zitten op gaan groeien dat zulke volwassenen. Zij gaan ook zo worden. De meisjes gaan ook zulke onderdanige vrouwen worden. De jongetjes gaan hoogst waarschijnlijk ook zulke nare mannen worden, want zo zijn ze opgegroeid. De kinderen weten niet beter, hier gaan die dingen zo. De huishoudsters vertelde ook dat de broer van hun man seks met ze mag hebben. En als hun man komt te overlijden dat ze verplicht worden om met de broer van hun overleden man te trouwen. Of je hem nou wel of niet leuk of aardig vindt, je trouwt met hem.
Bizar dat het er zo aan toe gaan in sommige delen van de wereld. Het ergste vond ik misschien nog wel de manier waarop de huishoudsters het vertelde. Zo luchtig, alsof het normaal is. En ik weet, dat is het voor hun ook. Maar zoiets mag toch niet normaal gevonden worden. Je zou willen dat je er iets aan kon veranderen. Maar wat wil je doen..?!

Vanavond de laatste spulletjes inpakken want morgen vliegen we voor 8 daagjes naar Kaapstad!!!