al 4 weken hier!!

Het lukt me gewoon nog steeds om een blog bij te houden! Er gaat best veel tijd inzitten maar alle reacties die ik krijg zijn zo leuk!

~ 9 maart ~
Vandaag weer lekker op stage geweest. Na stage gingen we met Chris weer op huisbezoek bij een aantal kinderen. Weer veel vervelende dingen gezien, maar gelukkig ook veel stenen huisjes. Net als de keren hiervoor was het wel weer erg indrukwekkend. Telkens voel je je heel machteloos, want je kunt het gewoon niet veranderen.. dat is frustrerend want je gunt die mensen ook gewoon het beste.

~ 10 maart ~
Al 4 weken hier, wow de tijd vliegt!!!

Vanochtend kwam Onalenna al jammerend met z’n hand op z’n hoofd uit de taxi gestapt. Ik tilde hem op en z’n hand bleef op z’n hoofd en z’n gezicht bleef verkrampt alsof hij veel pijn had. Toen ik met hem op een stoel ging zitten ging hij al met z’n ogen dicht tegen me aan liggen. Zo heb ik hem nog noooit gezien. Hij is altijd aan het rennen springen en lachen, altijd opgewekt. Ik ging even handschoenen pakken, kom ik terug ligt ie op de grond met z’n ogen dicht.. En z’n hand nog op z’n hoofd. Maar ook echt bovenop z’n hoofd en dan in het midden dus daar val je niet op ofzo.. beetje gekke plek. Heel zielig. Ik heb hem opgepakt en ben naar een caremother gelopen en gezegd dat ze moest vragen wat er aan de hand was. Hij had alleen maar tranen in z’n ogen en knikte wat. Dat snap ik, die toon van haar.. pfffffff. Daar heb je ook helemaal niks aan. Met veel consumptie (bah) beweerde ze dat het kwam van het scheren van zijn hoofd, maar hij is al weken kaal, waarom zou hij dan nu ineens zo'n pijn, en alleen op die plek, hebben. Ik pakte een koud washandje en nam hem mee naar de slaapkamer, daar is het rustig. Hij wilde geen hap eten en had alleen maar z’n ogen dicht... Toen Sophia kwam kijken begon ze ineens in het wilde westen verhalen te vertellen (dat doet ze altijd), wij snappen de aanleiding meestal niet. Maar ze vertelde in gebrekkig engels in ieder geval iets over een overleden broer. Nadat ik drie keer vroeg of het over Onalenna z'n broer ging, en zij elke keer bevestigde, zat ik al bijna t snikken.. maar toen ze dat zag bedacht ze dat ze niet duidelijk was haha. het bleek gelukkig niet over zijn broertje te gaan maar over de broer van de vrouw die elke dag medicijnen geeft, ook heel erg daar niet van.. maar de traantjes werden weer weggeveegd, back to business hahah, wat een dramaqueen.
Ik haalde Chris en hij vroeg heel lief en rustig wat er gebeurt was maar onalenna wist het niet zei hij.. Chris zei dat hij naar huis gebracht moest worden en ik ging mee.. Tot aan z’n huis heeft hij in m’n armen gelegen en nog steeds met dat verkrampte gezicht. Toen ik uitstapte om hem aan z’n moeder over te geven heb ik gevraagd wat er gebeurd was maar ze zei dat hij vanochtend vrolijk van huis was gegaan. Dan moet er dus iets in de taxi gebeurd zijn, wat me niks verbaast als je ziet hoe die caremothers met die kinderen omgaan.. Chris zei dat ze even naar de dokter moest gaan. Ze kuste Onalenna telkens en dat was fijn om te zien.. Na het zien van al dat slaan in de Rammulotsi twijfel je aan alles en iedereen.. Chris en ik reden terug naar de hospice en ik heb me de rest van de dag bezig gehouden met het schoonmaken van wat spullen, hard nodig!
Na stage gingen we naar de kledingwinkel in Viljoenskroon, een soort zeeman. Ik wilde graag wat kleren voor m’n grote vriend Onalenna kopen. Ik kocht een broek, een spijker blouse, een vest, sokken, onderbroekjes en schoenen ( zie foto). Hij heeft dus weer een heel nieuw set nu en omgerekend kostte het samen ongeveer €25,- geen geld dus.. Ik denk dat ik het niet kan laten om ,voordat we gaan, nog wat meer te kopen voor hem. Maar de komende tijd eerst nog even shoppen voor andere kinderen die het ook (en soms nog meer) nodig hebben dan hij.

~ 11 maart ~
Vandaag gingen we van half 9 tot half 11 naar stage. Rond 12 uur gingen we namelijk mee naar een bruiloft waarvoor Lynette veel regelde. We mochten helpen met van alles, met het opdekken van tafels, met het klaarzetten van kaarsen en kandelaars, kortom we hebben ervoor gezorgd dat de hele tent klaar was voor het eten en het grote feest morgen. Gek om te zien dat er geen stress was, de bruiloft is morgen al en zelfs als er dingen miste/tekort waren was er geen stress of paniek. Typisch zuid-afrikaans, komt wel goed.
Toen we rond half 9 klaar waren waren we ook echt wel moe.. veel gedaan en het was weer erg warm vandaag. Leuk om dit nog even meegepikt te hebben!

~ 12 + 13 maart ~
Het weekend rustig aan gedaan. Vooral aan school gewerkt en lekker in de zon gelegen. De afgelopen dagen was het weer iets minder (nog steeds heerlijk), vaak bewolkt en soms een beetje regenachtig dus ik wilde lekker van het zonnetje genieten, en dat heb ik gedaan!

~ 14 maart ~
Vandaag weer lekker naar stage. Op maandagochtend beginnen we ,vanaf vorige week, met een gesprek met Chris. Hier moeten we aandachtspunten benoemen m.b.t de hospice/ caremothers. Na ons gesprek, waarin we o.a benoemde dat de caremothers de kinderen gloeiend hete thee geven, werden de caremothers bij Chris op het matje geroepen. Toen ze terugkwamen werden wij compleet door ze negeert. Als we iets vroegen kon er met een beetje geluk een knikje vanaf en soms helemaal niks. Maar wij houden ons maar voor dat alles in het belang van de kinderen moet zijn, dus dan praten ze maar niet meer tegen ons. We zijn met Chris even naar een verfwinkel gereden, we gaan namelijk in de slaapkamer (net als alle voorgaande studenten) een muurschildering maken. Leuk!!
Toen we terug kwamen ben met Onallena even naar de slaapkamer gelopen om zijn kleertjes te passen, zodat ik het nog kon ruilen als het niet goed was. Ik haalde het broekje uit de tas en liet het zien en hij keek me echt aan met een smile van oor tot oor, zo van is dit voor mij?! (zie foto)
S ’middags hebben Dominique, Nine en ik een begin gemaakt aan het poetsen van al het speelgoed. Hard nodig..
Na een leuke dag stage, en weer een beetje contact met de caremothers, gingen we na stage even naar de kleding winkel om wat kleren te kopen voor andere kinderen. Onderweg naar de winkel begon het al heel hard te donderen en bliksemen. Toen we net de winkel inliepen begon het suuuper hard te regenen en toen viel de stroom uit.. Stonden we daar ik een donkere winkel. Met de zaklamp van m’n telefoon heb ik zo goed en kwaad als het kon proberen verder te winkelen want naar buiten gaan was geen optie met deze bui. Overal in de winkel begon het te lekken en lag water.. Toen we alles hadden konden we niet afrekenen dus dat duurde allemaal een eeuwigheid.
Ik besloot vandaag voor Katheo te gaan shoppen want hij loopt dag in dag uit op badslippers waarbij z’n tenen over de rand vallen.. Kan niet goed zijn voor je voeten en aangezien de winter (die hier nog steeds lekker warm is voor ons, maar daar denken ze hier anders over) eraan komt besloot ik een paar dichte schoenen voor hem te kopen. Ook heeft hij maar 1 of 2 setjes kleren dus ik ging gelijk voor een nieuw setje kijken. Ik kocht schoenen, een T-shirt een vest en een broek voor hem. We gaan het donderdag afgeven!

Ik keek vandaag naar de tanden van sommige kinderen en dacht.. Ik moet een tandenborstel halen, in ieder geval voor Onalenna (het werkt hier een beetje zo , en anders is het ook niet te doen, om zulke dingen voor je ‘lievelingskind’ te halen). Zielig dat sommige kinderen van 3/4 al zulke rotte tanden hebben. Over een paar jaar staat er geen tand meer in hun mond. Zielig..


Thanks voor het lezen weer, tot het volgende blog!