Het is hier echt GE-WEL-DIG!

Haaaaaj!
Wat ben ik aan het genieten, het is hier zo fantastisch! We worden ontzettend goed behandelt en Lynette is echt een schat.
Ik wilde ongeveer 1x in de week een blog schrijven maar ik kan het jullie (nu ik nog zoveel te vertellen heb) niet aandoen, om in 1x zo’n lang blog te plaatsen haha. Dus ik doe het nu maar even wat vaker!

~ 14 februari ~
Vannacht weer heel slecht geslapen. Vaak en ook vroeg wakker.. Na wat voor m’n blog getypt te hebben ging ik maar naar buiten. Lekker in de zon liggen samen met Dominique, die inmiddels ook wakker was. Opeens hoorde we: girls!! Stond Anna, de huishoudelijke hulp, met een omeletje klaar. Deze was zo heerlijk! Tijdens het ontbijt hebben we met Lynette besproken wat we in ieder geval willen gaan zien en doen in deze 3 maanden. Kaapstad, suncity + safari en leeuwenfarm staan in ieder geval op het lijstje! Na het eten zijn we weer lekker aan het zwembad gaan liggen en hebben we spelletjes gedaan. S ‘avonds hadden we de keus uit rijst met kip of boontjes/wortelstamp. Na de zoveelste slechte nacht ben ik maar vroeg naar m’n bed gegaan. Morgen eerste dag stage! Lynette heeft ons vandaag al het een en ander verteld over hoe het er daar aan toe gaat. De meeste dingen bevallen me niet zo (kinderen aan de arm optillen bijvoorbeeld) maar we gaan het morgen zien. Heel veel zin in!!!

~ 15 februari ~
Helaaaas, vannacht weer slecht geslapen. Dominique moest zo'n 30 keer naar de wc en Judith hoestte zowat de longen uit haar lijf.. Dan is met z’n 5e op een kamer slapen niet zo fijn.. Om half 6 werd ik wakker en kon ik niet meer slapen.. Terwijl de wekker om 7 uur stond. Maargoed.. Ik had om 7 uur in elk geval geen moeite om uit m’n bed te komen. Dat is dan weer een voordeel!

Om 8 uur gingen we ontbijten, zoals elke dag heeerlijk vers fruit en alles erop en eraan. Vandaag hadden we ook roerbakei! om half 9 werden we opgehaald door Chris (de manager van de hospice), hij bracht ons naar de hospice (stage). Met heeel veel zin vertrokken we richting de hospice. Toen we daar aankwamen vertelde Chris het een en ander, maar we gingen vrijwel meteen naar de kinderen toe. Allemaal blije koppies en ik werd gelijk geknuffeld. Binnen 5 minuten werden we aan het werk gezet (daar waren we al op voorbereid). De kinderen moesten eten en dus moesten we de allerkleinste daarmee helpen. We werken trouwens uit voorzorg met handschoenen aan (bloedheet!!!) en een schortje voor. De kinderen hebben vrijwel allemaal HIV of aids. Dus je moet wel gewoon goed oppassen.

De hospice bestaat uit 3 lokalen. 1 lokaal voor de baby's, 1 voor de peuters en de andere voor de kleuters. Het ziet er echt verbazingwekkend goed uit. Alles is nog best modern en het ziet er netjes uit. Overal zijn muurschilderingen van studenten die daar eerder zijn geweest. Wij mogen dat ook gaan doen, op een muur in de slaapkamer. Dus we gaan iets leuks bedenken! We hebben eigenlijk de hele dag een beetje op en neer gelopen tussen de groepen en mochten zelf weten waar we gingen helpen. Ik ben vooral bij de baby's en peuters geweest.
Het is hier trouwens normaal dat je een lievelingskindje uitkiest. Dat wordt je min of meer verplicht. Vaak is dat het kindje dat gelijk naar je toekomt ofzo. Je geeft iedereen veel aandacht maar hem of haar nog wat meer, en je kunt ervoor kiezen om bv wat kleren ofzo voor hem of haar te kopen. In Nederland is dat echt niet toegestaan natuurlijk.. dus het voelt ook een beetje gek. Ik probeer dan ook iedereen wel gelijk te houden, maar tja ook ik heb al, eigenlijk tot nu toe 2, lievelingskindjes. Heel veel weet ik nog niet van ze want we zijn er pas 1 dag geweest, maar ze zijn niet bij me weg te slaan en als ik andere kindjes knuffel kijken ze me gelijk teleurgesteld aan.. Zielig! Het is een jongetje en een meisje, van ongeveer 2 of 3 jaar.
Je kunt ervoor kiezen om je lievelingskindje of een ander kindje van de hospice financieel te adopteren. Je betaalt dan €15,- per maand, hiervan gaat €7,50 naar het kindje dat je kies en €7,50 naar een ander kindje die bijvoorbeeld geen adoptieouder heeft. Zo voorkom je dat de kindjes die niet zo snel gekozen worden ook een bedrag krijgen voor nieuwe kleren en dingen die ze nodig hebben.

Aan het einde van de dag zette we de kinderen in de busjes waarin ze naar huis worden gebracht. Er waren vandaag zo’n 40/50 en die werden in 2 busjes naar huis gebracht (zie foto).. best proppen.. toch was dat uitzwaaien iets geks.. Ik zette een paar van die lieve schatjes in zo’n busje en ik dacht, aah ze moeten nu weer naar die ellende, naar een klein hutje waar ze niks hebben en naar een in mijn ogen een onveilige omgeving (zeker voor een kind). Maarja je kunt ze moeilijk allemaal mee naar huis nemen.

Deze week zullen we allemaal nog op de hospice zijn maar vanaf volgende week zijn er per dag 3 van ons op de hospice (0 t/m 4 jaar), 2 op de kleuterschool (5 en 6 jaar) en 2 op de basisschool (7 t/m 12 jaar, of ouder ligt aan een eventuele achterstand) Hierin zullen we af gaan wisselen.
Ik was heel blij om dat te horen toen Lynette ons dat gister vertelde. Want wij dachten dat we alleen op de hospice zouden komen. Dat vond ik heel leuk, maar ik vond het jammer dat ik niet met de kinderen kon praten over wat ze meemaken, ze wonen natuurlijk allemaal in de sloppenwijk in slechte leefomstandigheden. De kinderen op de hospice zijn te klein (0 t/m 4) om erover te praten en spreken maar een paar woordjes Engels. De kinderen op de scholen (die ook bij de stichting horen) waar we nu dus ook stage gaan lopen, spreken wel Engels dus met hun kun je wel over hun problemen praten, dat willen ze (vanuit de organisatie) zelfs graag dat je dat doet. De vraag is alleen of de kinderen het ook willen, maar dat zullen we zien!

Oja.. over de personal training van Etienne gesproken.. vol goede moed liepen we rond kwart voor 5 naar de sportschool. Nouja dat was de bedoeling, maar wij vrouwen blijken toch niet zo’n goed richtingsgevoel te hebben.. na 3 KWARTIER rondjes lopen hadden we het nog steeds niet gevonden en hebben we de moed maar opgegeven.. Jammer, maar we zullen vragen of Lynette ons de volgende keer brengt haha.