Les geven, ziek zijn, pechvogel en twijfelaar

Heee hoi!

Ik krijg zulke leuke reacties, heeeel lief en leuk om te lezen!
Hier weer een nieuw blog!!!

~ 23 februari ~
Vanochtend moesten we rond 8 uur op de basisschool zijn van de stichting. Hier zitten kinderen van 4 tot 6 jaar. Er wordt alleen maar Engels gesproken dus daar leren ze heel veel van. Rond een uur of half 10 hadden de kinderen pauze. Ze gingen met z’n alle buiten zitten. Ieder had een eigen rugzakje met daarin drinken en eten. Wat ons opviel is dat er een groot verschil was tussen eten dat de kinderen mee hadden genomen/gekregen maar ook wát ze mee hadden. De een had frietjes met boterhammen in z’n trommeltje zitten, de ander een hamburger. Maar ook een kind met een zak chips, dat is toch geen eten.. hij durfde het naar ons idee ook niet zo goed uit z’n tas te halen. Waarschijnlijk een beetje uit schaamte. Een ander kindje had een aantal boterhammen bij, maar zonder beleg.. ook zoiets..
Het eten was niet het enige waar we verschil in zagen. Kinderen dragen allemaal een uniform. De ene broek was heel vies met vlekken, de witte blouse was soms niet meer wit maar geel, maar ook kleding die er goed uitzag. Dus daarin zie je ook weer heel erg het verschil tussen gezinnen terug. Wat me ook opviel was dat veel kinderen een te grote blouse aan hadden, waarschijnlijk op de groei gekocht.
De juffen leerde de kinderen veel maar de aanpak stond mij niet zo aan. Ze snauwde echt naar de kinderen. Continue werd er MOVE en SIT geroepen naar de kinderen. Zij zijn dat gewend en weten dus niet beter. Maar voor ons is dat zoiets raars, ik betrapte mezelf bij elke SIT en MOVE op een o of oeh. Volgens mij heb ik die juffen ook ontzettend vuil aangekeken.. Het is niet perse fout wat ze doen, het is gewoon dat wij het zo niet gewend zijn. Ook hier viel ons weer op dat de kinderen amper huilen. Ik heb de hele ochtend van 8 tot 1 geen een kind horen huilen, wat er ook gebeurde. En het ging er soms hard aan toe wanneer er kinderen aan het stoeien waren of er eentje viel. De kinderen zijn hier zo hard, en dat vind ik soms echt erg om te zien. Het lijkt wel of ze geen emotie mogen laten zien..
De manier waarop alles ging.. de ene juf sloeg met een metalen liniaal heel hard op de tafel voor aandacht of mepte met een pak blaadjes op de tafel of (zachtjes dat wel..) tegen een kindje aan…!! De kinderen gingen oefenen voor een concert dat ze gaan geven. Voor een van de acts gebruikte ze van die stokjes met een lintje eraan. Zo een die sierlijk beweegt als je er mee zwaait. Zo’n lintje had de juf ook vast, maar zij dreef daar de kinderen mee naar achter. Alsof het ze een groep dieren commandeerde.. zo raar. We hebben met open mond zitten kijken.. de liedjes: let it go, hallo wereld en wakka wakka kwamen voorbij. Bij let it go kregen we allemaal kippenvel. De kinderen zongen dat ene zinnetje: let it go, let it go mee en dat raakte ons echt. Een beetje gek misschien maar wetend hoe de kinderen leven en dan zo’n zinnetje horen, dat doet echt wat met je.
Rond een uur of half 12 ben ik buiten gaan zitten met ontzettende hoofdpijn. Toen we thuis kwamen dus ook maar meteen in m’n bed gedoken met de hoop dat ik morgen gewoon naar stage kan en dat het niet erger wordt. In de namiddag lekker met Bas geskypet, heel fijn! Al is de verbinding soms niet helemaal top en blijft het beeld vaak hangen..maargoed.
Na het eten ben ik optijd naar bed gegaan. Ik ben niet helemaal fit en wil natuurlijk niks missen hier!

~24 februari ~
Vanochtend werd ik alweer niet zo fit wakker.. balen dat het nog niet over is maar heb gelukkig wel goed geslapen. Vandaag gingen we naar een andere school. We hadden tegen Chris gezegd dat we het niet leuk vonden om toe te moeten kijken, zoals gister, maar dat we zelf iets wilde doen. De eerste klas waar Judith en ik een kijkje mochten nemen was een klas met kinderen van ongeveer 6 jaar oud (grade 1). We werden meteen voor de klas gezet. De kinderen moeten s’ochtends zeggen: Goodmorning teacher and good morning friends. Dat werd gelijk veranderd in: Goodmorning teachers and good morning friends. We hebben de kinderen een reken les en een schrijf les gegeven. Alles moet in het engels dus dat was erg leuk om te doen. Elke keer als we iets zeiden, zeiden de kinderen: Yes teacher. Daar moesten we wel aan wennen. Rond een uur of 10 hadden de kinderen pauze, we wisselde toen van les. De kinderen in deze klas (grade 3) waren 8 tot 10 jaar oud. Ze luisteren allemaal zo goed, wat de juf zegt dat gebeurd ook. Ze zijn allemaal beleeft, tonen veel respect en waarderen het naar ons idee ook echt dat ze naar school kunnen. Ze hebben ook heel veel plezier hier.
Ik raakte in gesprek met een meisje ,oletiloe. Bijzonder om te horen dat haar vader als politieagent werkt in een andere stad, en ze hem dus eigenlijk nooit ziet ( nu alweer 5 maanden geleden). Haar moeder staat er alleen voor met 6 kinderen, en dat is in Nederland al zwaar laat staan in de Rammulotsi. Hoe trots ze vertelde over haar broers en zussen, prachtig!
Na de taal les mochten de kinderen even dansen, en wij dus ook!!! Leuk, want deze kinderen doen dat gewoon. In Nederland zouden ze daar al gauw een beetje verlegen van worden, maar de moves die zij hebben, gaaaaf!
Rond een uur of half 12 wisselde we voor de laatste keer naar een andere klas. Dit waren kinderen rond de leeftijd van 10/11 jaar. Na deze les besloot ik naar huis te gaan, ik voelde me echt heel slap en nog steeds niet zo lekker.. We stonden toe te kijken bij een gymles, dus echt veel missen deed ik niet als ik naar huis ging. Judith was zo lief om met me mee te gaan, want alleen over straat gaan wordt toch wel afgeraden. Ik ben thuis maar gelijk mijn bed ingekropen.

~ 25 februari ~
Om 2 uur vannacht wakker geworden en geen oog meer dicht gedaan.. Ik voelde me, waarschijnlijk mede daardoor, vanochtend nog minder goed dan gister en besloot thuis te blijven. Ik wilde overdag niet slapen omdat ik bang was dat ik vannacht weer niet kon slapen en heb me dus maar nuttig gemaakt door aan school te werken. Is dat ook weer gebeurd.
Toen de meiden terug kwamen van stage zeiden ze dat m’n grote vriendje (Onalenna) een beetje verloren om zich heel had gekeken toen ze aan kwamen s’ochtends. Meestal rent hij dan gelijk op me af maar ik was er natuurlijk niet vandaag.. Zielig!

~ 26 februari ~
Vandaag toch maar weer naar stage gegaan, voelde me al een stuk beter dan gister dus dat komt wel goed. En we gaan maandag t/m vrijdag naar SunCity en wil de kindjes geen dag extra hoeven missen. Weeer lekker met ze gespeeld en geknuffeld, onder geplast en onder geniest maar het was weer heel leuk! Wat trouwens wel leuk was, Onalenna was vandaag zo jaloers. Elke keer als ik met een kindje aan het spelen of aan het knuffelen was dan duwde hij dat kindje zowat van m'n schoot af op er zelf op te kunnen zitten haha.
Rond de middag besloten we dat we eigenlijk wel zin hadden om vanavond weer op stap te gaan en dus appte we Etienne. Hij vond dat ook een goed idee en dus werd de taxi geregeld en gingen we s ’avonds naar Pothefstroom. Net als vorige week was het weer een geslaagde avond, hier gaan we zeker nog wel vaker komen!

~ 27 februari ~
Vanochtend ging om half 9 de wekker. Vandaag een dagje naar vrienden van Lynette en Gerald, zij hadden ons uitgenodigd om te komen kuieren (op bezoek gaan). Zij hebben een huisje (ik denk vakantiehuisje) aan het water. Het zag er allemaal al super mooi uit en werden echt ontzettend hartelijk ontvangen. Nadat we om half 11 uit beleefdheid al aan een stuk chocolade taart zaten gingen we om de beurt achterop de jetski bij de zoon van het stel, PC. Hij had dit al vaak gedaan en omdat iedereen het toch wel een beetje eng vond wilde iedereen als eerste. Ik ging als 4e en ik weet niet waarom.. maar m’n hart klopte echt in m’n keel. Net op het moment dat ik aan de beurt was wisselde PC met zijn vriend Bibi. Hij ging nu de jetski besturen maar was nog niet zo ervaren, dat bleek.. Iedereen zei ik wil echt niet vallen, ik wil echt niet vallen. En ik riep dat het hardst. Zelfs tijdens de rit zei ik nog zo’n 8x je moet echt zorgen dat we niet gaan vallen, waarop hij alleen zei: ‘nee, komt goed je moet me gewoon stevig vast houden’ En je voelt ‘m natuurlijk al aankomen.. in een iets te scherpe bocht vlogen we van dat ding af, gillen, hysterisch natuurlijk weer. Ik weet niet wat dat is maar ik heb het niet zo op rivieren, zeeën en meren etc. Ik hoorde iedereen langs de kant suuuuper hard lachen haha. Ik wist niet hoe snel ik op dat ding moest komen en terwijl hij op dat ding probeerde te komen moest ik eigenlijk heel hard lachen maar werd ik ook een soort van boos haha.. echt zielig eigenlijk. Ik weet ook niet waarom ik dat zo eng vond, slaat ook eigenlijk nergens op maarja dat was nou eenmaal zo. Hij verontschuldigde zich. En na een aantal rondjes gingen we terug naar de steiger. Toen we er bijna waren en hij wilde draaien om ‘in te parkeren’ gingen we WEEEEER om.. man man man. Je kunt je misschien voorstellen hoe ik toen reageerde.. Ik was intussen weer op dat ding geklommen en was het liefste zonder hem, zelf naar daar steiger gescheurd. Maar ik weet dat dat al helemaal niet goed gekomen was. Ik heb echt geëist dat ie mij bij dat ding afzette zonder nog een keer eraf te vallen.. dat lukte gelukkig, fieuw. Het mooie is dat van de 7e meiden niemand het zo eng vond als ik en niemand van dat ding gevallen is.. behalve ik. Intussen kwamen ze met frotvlees?! Langs. Ik zal proberen een foto ervan te uploaden. Het was een soort snack, maar ik sloeg maar even over. (misschien snap je dat als je het ziet)
Nou goed, het was tijd om booitie te rijden (bootje varen), met daarachter een band. Ik vond in het water vallen met de jetski wel genoeg en sloeg dit dus even over, heb liggen bakken op de boot. HEEERLIJK! Nadat iedereen een aantal keer aan de beurt was geweest gingen we terug naar het huisje. Tijd om te braaien (bbquen),broodje worst stond op het menu. En lynette, de schat, had voor broodjes met visburgers gezorgd voor Elvie en mij. Lief! De bbq werd aangestoken zodat de kolen alvast warm konden worden. We werden ondertussen meegenomen naar een plekje iets verderop. Tussen de bomen hing een touw met een handgreep aan een tak waaraan we konden slingeren en dan boven het water los moesten laten. Ik was weer aan het miepen.. want ik vind dat water nog steeds maar niks maar wil toch ook weer alles gedaan hebben en dus niks missen. Na veel twijfelen, denken dat ik het ga doen, toch maar weer niet en dan toch maar weer wel acties heb ik het gelukkig toch gedaan!! Heeeel tof (en het stelde eigenlijk echt niks voor, helemaal niet eng) (zie foto)
Inmiddels waren de worstjes en de visburgers klaar en aten we de lekkere broodjes! Rond 4 uur stapte we weer de boot op om dit keer met een 3 persoons band het water op te gaan. Ik sloeg weer even over haha. Nadat iedereen geweest was haalde de jongens de waterski’s tevoorschijn en gingen zij dat nog even doen, leuk om te zien! Rond een uur of 6 gingen we weer richting huis. Wat hebben we een super leuke dag gehad met hele lieve mensen!

Liefs! X

p.s. Ik hoorde dat het mailtje ,dat laat weten dat ik een blog heb geplaatst, bij sommige in de ongewenst of spam map terecht komt. Dus kijk daar ook even in/ je kunt het aanpassen.